Hep derler ya, küçük kardeş geldiğinde büyüğü ile de mutlaka bire bir zaman geçirin.
Ne kadar aklımda olsa, ne kadar bilsem de çoğu zaman gerçekleştiremediğim bir eylem(di). Bazen vicdan azabı bile duyduğum olur bunun için. Halbuki uyumam gerektiğinde yatmayıp o bir saati Alaz ile geçirdiğim de olmuştur; ama yetmiyor işte…
Bebekken kolay görünür; ama emzirmesi, alt değiştirmesi, kusuğu, uykusu tüm vaktimi alırdı. Sevgili kocam da bebekle ilgilenmek yerine hep büyük olanla ilgilenmeyi tercih etti, doğal olarak. Hem ikisi de erkek, hem ikisi de oyuncu, büyük olanın yemek derdi yok, giydirme derdi yok, tuvalet olayı kolay vs.
Küçük olanın işleri hafifleyince de bu kez anne sevdası oluştu. Anne de anne! Tuvalete anne götürsün, yemeği anne yedirsin, abiye kitap okumasın bana okusun, abi gitsin anne benim, vs…
Bu sebeple fırsat kollardım Alaz ile baş başa vakit geçirmek için. Yazdan beri her ay bir günün büyük kısmını birlikte geçirmeyi başardık. Yeterli mi değil… Akşamları da kız daha geç yattığından gene çok baş başa zaman geçirmeye fırsat kalmıyor.
O yüzden bu tatil haftasını canı gönülden bekledim. İlk hafta ailecek kayağa gittik. İkinci hafta Alaz’a tatildi, Beliz’e değildi. İki günümüz vardı ikimiz için, kocaman 2 gün!
 |
| Örnek tatil planı 🙂 |
Önüne planlar sundum:
- Bilten’deki Schoggi Erlebnis Läderach çikolata fabrikasına gidelim. Hem bir saatlik tren yolculuğu da içeriyor.
- Tiyatroya veya sinemaya gidelim.
- İstediğin bir parka gidelim.
- Hayvanat bahçesine gidelim.
- Vapura binip gölde gezinelim.
- Buz patenine gidelim.
- Yürüyüş yapalım.
- İstediğin bir yerde yemeğe gidelim.
- Arkadaşım X’i veya Y’yi eve çağıralım.
- Kapalı oyun yerine gidelim. (Ekstra 100 çocuk gürültüsü üstelik Beliz de yok!)
- Kayağa gidelim. (Şehir dışına iki saat yolculuk artı ben çok iyi bilmiyorum kaymayı, o yeni öğrendi, oh no!)
- Oyuncakçıya gidelim, sadece bakmaya*.
Sonunda güçlerimizi birleştirdik:
Oradan çıkınca sinema için daha vaktimiz vardı. Hauptbahnhof’ta trenleri izlemeye gittik. Ücretsiz bir Zürih aktivitesi. 9-12 numaralı platformların en ucuna gidiyorsun ve trenleri izliyorsun. Tren aşığı küçük çocuklar için daha güzel yapılacak bir şey olamaz. 3 yaş üzeri için daha uygun; çünkü platformdan tren yoluna atlama veya düşme riski az. Tam önümüzde iki ayrı trenin birbirine bağlanmasını da görmemiz nefis oldu. Instagram’da canlı yayına denk gelenler görmüştür.
* Yeni yılda bizim aldığımız, hediye gelen legolar ve doğum günü için alıp da sakladığım legoyu bir şekilde bulması ve dayanamayıp açması sonucunda bir sene boyunca hediye almayacağımız konusunda anlaştık!
1 Yorum Var
Anne oğul <3 Ne güzel yapmışsınız! Ben de sabah çok erken kalkan kızımın yanına uzandım, kimsecikler kalkmadan ikimiz önce hikayeler okuduk sonra yatakta puzzle yaptık, sonra beslenme çantasını hazırladık. Çok özlemişim onu yaaaa! Bu bebek milleti ilk çocuğu özletiyor insana!