Çocukla 1e1 Zaman Geçirme Planları

Hep derler ya, küçük kardeş geldiğinde büyüğü ile de mutlaka bire bir zaman geçirin.

Ne kadar aklımda olsa, ne kadar bilsem de çoğu zaman gerçekleştiremediğim bir eylem(di). Bazen vicdan azabı bile duyduğum olur bunun için. Halbuki uyumam gerektiğinde yatmayıp o bir saati Alaz ile geçirdiğim de olmuştur; ama yetmiyor işte...

Bebekken kolay görünür; ama emzirmesi, alt değiştirmesi, kusuğu, uykusu tüm vaktimi alırdı. Sevgili kocam da bebekle ilgilenmek yerine hep büyük olanla ilgilenmeyi tercih etti, doğal olarak. Hem ikisi de erkek, hem ikisi de oyuncu, büyük olanın yemek derdi yok, giydirme derdi yok, tuvalet olayı kolay vs.

Küçük olanın işleri hafifleyince de bu kez anne sevdası oluştu. Anne de anne! Tuvalete anne götürsün, yemeği anne yedirsin, abiye kitap okumasın bana okusun, abi gitsin anne benim, vs...

Bu sebeple fırsat kollardım Alaz ile baş başa vakit geçirmek için. Yazdan beri her ay bir günün büyük kısmını birlikte geçirmeyi başardık. Yeterli mi değil... Akşamları da kız daha geç yattığından gene çok baş başa zaman geçirmeye fırsat kalmıyor.

O yüzden bu tatil haftasını canı gönülden bekledim. İlk hafta ailecek kayağa gittik. İkinci hafta Alaz'a tatildi, Beliz'e değildi. İki günümüz vardı ikimiz için, kocaman 2 gün!

Örnek tatil planı :)

Önüne planlar sundum:

1. Bilten'deki Schoggi Erlebnis Läderach çikolata fabrikasına gidelim. Hem bir saatlik tren yolculuğu da içeriyor.
2. Tiyatroya veya sinemaya gidelim.
3. İstediğin bir parka gidelim.
4. Hayvanat bahçesine gidelim.
5. Vapura binip gölde gezinelim.
6. Buz patenine gidelim.
7. Yürüyüş yapalım.
8. İstediğin bir yerde yemeğe gidelim.

Onun istekleri ise şöyleydi:

1. Arkadaşım X'i veya Y'yi eve çağıralım.
2. Kapalı oyun yerine gidelim. (Ekstra 100 çocuk gürültüsü üstelik Beliz de yok!)
3. Kayağa gidelim. (Şehir dışına iki saat yolculuk artı ben çok iyi bilmiyorum kaymayı, o yeni öğrendi, oh no!)
4. Oyuncakçıya gidelim, sadece bakmaya*.

Sonunda güçlerimizi birleştirdik: 

İlk tatil günü, önce onun istediği oyuncakçıya gittik. Lego kutularını bir bir aşağı indirip yanına, arkasına, önüne bakar uzun uzun. Kaç parçası varmış vs... Franz Carl Weber'in Bahnhofstrasse'deki yeri tadilattaydı yani kapalıydı. Bu sebeple buraların M&S'i Manor'a girdik. Ben legodan sıkılıp etrafı gezindim, o Lego baktı. Ardından öğle yemeği yiyelim diye zar zor ikna ettim ve en sevdiği yeme yeri Yoojis Sushi Deli'ye gittik. Suşi yemez; ama edamame ve miso çorbasına bayılıyor. Beliz'le de gidemeyeceğimiz kadar sıkışık ve bar koltukları olan bir yer. Bingo!

Oradan çıkınca sinema için daha vaktimiz vardı. Hauptbahnhof'ta trenleri izlemeye gittik. Ücretsiz bir Zürih aktivitesi. 9-12 numaralı platformların en ucuna gidiyorsun ve trenleri izliyorsun. Tren aşığı küçük çocuklar için daha güzel yapılacak bir şey olamaz. 3 yaş üzeri için daha uygun; çünkü platformdan tren yoluna atlama veya düşme riski az. Tam önümüzde iki ayrı trenin birbirine bağlanmasını da görmemiz nefis oldu. Instagram'da canlı yayına denk gelenler görmüştür.

Sonrasında İngilizce orjinalini bulabildiğimiz Lego Batman filmine gittik. Alaz'ın 3 boyutlu ilk filmiydi. Patlamış mısır alıp iki saati de sinemada geçirdik. Çıkışta tramvay ve trene bindik, Beliz'in okuna uğradık. O günü Alaz'ın günü ilan etmiştim, o yüzden akşamında da sevdiği yemeği hazırladık; raclette! Penir yemez; ama raklet yer.

Beliz'i aldıktan sonra yine hipere bağlayıp hareketleri ve huyları değişse de yatarken çok güzel bir gün geçirdiğimizi söyledi.

İkinci günümüzde, öğlen babayı da alıp üçlü bir yemek yeme planım var. Ardından da Uetliberg'e çıkalım, uzun bir yürüyüş yapalım ana-oğul bol sohbetli bir gün olsun diyorum. Evdeki hesaplarım çarşıya uyarsa...

Tabii bir gün arkadaşı da bize geliyor, Beliz'in evde kaldığı bir gün ama :)

* Yeni yılda bizim aldığımız, hediye gelen legolar ve doğum günü için alıp da sakladığım legoyu bir şekilde bulması ve dayanamayıp açması sonucunda bir sene boyunca hediye almayacağımız konusunda anlaştık!