Bu sabah (30.Mayıs.2018) Gülse Birsel’in yazısını okuduğumda ‘Doğru ya!’ dedim…
Kısaca, insan ömrünün uzadığından bahsetmiş G.B. 60’lar yeni 40’lar diye… Hayatın normal akışına göre ölürsek, büyük annelerimizden çok daha uzun yıllar yaşayacağımız kesin. ‘İnsan ömrü 100, 110’ları görecek’ diyor G. B.
Tabii bunun getirdikleri iyi; ama 65’inde emekli olup 40 sene evde kim bulmaca çözmek ister? Dahası 65’inde dünya işlerinden elini ayağını çekmeyi kim ister?
Haklısınız yıpranma payı malum… Yadsınamaz. İsviçre’de anneanne/babaanne yaşındakiler hala çalışıyor ve okul sonrası etütlerde elişi yaptırıyorlar çocuklara. Çocuklar da onları çok seviyorlar. Genç öğretmenler kadar sabırsız değiller belki.
Üstelik birikimleri bilgi, kültür, deneyim fazla. Bunları kullanıyorlar tıpkı G.B.’in ‘Yaşlıların bilgisinden – deneyiminden faydalanmayız’ dediği gibi. Arada bahsediyorum blogda, benim İsviçreli 67 yaşındaki, emekli olmuş; ama hala yetişkinlere Almanca dersi veren öğretmenimden. Kendi hayat deneyimden de bahsediyor derslerde ne de olsa 2 çocuk yetiştirmiş, torun sahibi kadın…
G.B. anneliğe de değinmiş. ‘Etrafımda iyi üniversite mezunu birçok kadın, anne olduktan sonra işi bırakmış; ama birikimleri kullanılmalı’ diyor. Ben kendimden biliyorum. Anne olduktan sonra 5 senedir çalıştığım işi bırakıp, tekrar işe döneceğim vakit ülke değiştirip ikinci kez anne olduğum için şu an 7 senedir iş hayatına ara vermiş bulunuyorum. Ha yarın döner miyim? Zor; ama 2-3 sene sonra neden olmasın?
Göçmen anneler arasında yapılan bir ankete göre; yurt dışına taşınan kadınların %46’sı çalışıyor, %54’ü çalışmıyormuş. Ben de o %46’dan, %54’e geçenlerdenim… Çocuktan sonra…
Anneler de, emekliler de çok güzel işlerde yarı zamanlı pekala çalışabilirler.
Ama tembeliz…
Evet zamanında çalışmak zorunda kaldığımızdan, çalışırken iş verenimiz canımızı çıkardığından, Cumartesi mesaiye gelmek zorundasın yoksa göze batarsın diye uyardığından emekli olayım da keyfime bakayım diyen çoktur. Haklılar hem de. Yine de orta yol bulunabilir diyorum.
Neyse, siz de yazıyı buradan okuyun, daha iyi anlarsınız demek istediğimi…
4 Yorum Var
Yazinin ardindan hemen Gulse'nin yazisini da okudum ve cok doldum bak! Simdi benim annemle babam dr, 3-4 sene once yas haddinden emekli oldular, sonra ozel kurumlarda calismaya devam ettiler ediyorlar, yas 70'e ramak kaldi. Ilk baslarda ben huysuzluk yaptim aynen karisinin calismasini istemeyen adamlar gibi, ya yediginiz onunuzde yemediginiz ardinizda, bu ne calisma azmi, bi karavan alin dunyayi gezin, bahcebizle ilgilenin artik keyfini surun bu hayatin dedim. Bana fazla cevap vermediler, olene dek calisacaksiniz yaaa falan diye dozu arttirdim. Sonra bir gun dank etti, bunlar benim gibi dusunmuyor, ben simdi 30'larimda cocuklar buyutuyorum, yurtdisinda aynen senin gibi basta calisiyordum, biraktim falan, kendimi bazen asiri tembel hissediyorum (3 cocukla hala calisan arkadaslari gorunce) bazen de diyorum amaaan senelerce calistim cocuklardan once, simdi biraz cocuklarin tadini cikarayim ortayasta cocuk yaptim daha ne kadar zamanimiz var.. Ama evet yani kendimize bakarsak, sartlar savas vs gostermezse Gulse'nin dedigi gibi 40 sene evde mi kalicaz aman allah korusun.. Yani o an anladim annemle babami, onlar icin calismak, uretmek hayatin anlami olmus. Bana su an ters cunku cocuk uretimi ile asiri doluyum. Ama senin de dedigin gibi, tum bu egitimler heralde bulmaca cozmek icin degil, elbet yine yeniden sira gelecek onlara da.. Tembellik degil, su an doluyum, yarin cal kapimi demek gibi.. Oyle di mi? Yoksa yasam felsefesine donusmesin?
Bir şeyler ürettiğimiz sürece dünyaya fayda sağlıyoruz. Şu an vaktimizin çoğunu çocuklarımız alıyor. Onlar tam zamanlı okula gittiklerinde kendimizi başka şeylere veririz 🙂 Yardım dernekleri, gönüllülük bile en güzel örnekler çevremde gördüğüm.
Anneni/babanı da anlıyorum. Bizim ailede de var öyle nadir insanlardan. Emin ol onlara yaşam azmi veriyor çalışmak ve üretmek. Evde zorla tutsan 2 günde hastalanırlar…
Hem G.B yazisi hem sizinki cokca hakli buldugum bir yazi oldu.3 cocukla ne zaman? Hangi ise? Dönebilirim soruma iyi bir cevap oldu 🙂
Teşekkürler yorumunuz için. Yardım dernekleri, gönüllülük bile en güzel örnekler çevremde gördüğüm.