Çocukla Tatil için Çaba Sarfetmeli...

Çocuksuz tatil de ne ki? Bir saatte hazırla çantanı, atla toplu taşıma aracına, havaalanında oyalanmadan yap işlemleri, kapıda beklerken kitabını/gazeteni oku, uçakta film izle, yemeğini ye. Tatilde dilediğini, dilediğin saat yap. Oh ne ala...

Venedik

Londra'dan İsviçre'ye gelirken uçakta Alaz babasıyla oturdu. Ben de arka sıradaydım. Elbette Alaz yanıma gelmek istedi, arkasını döndü benimle muhabbet etti. Kafamı toparlayıp iki satır yazı yazdırmadı. Babasına birkaç kez 'Lütfen çocuğunuza sahip çıkar mısınız?' diye uyarıda bulundum; ama oralı olmadı. Bir dahaki sefere birkaç sıra arkaya oturmalı... :)

Çocukla yolculuğa çıkmak, tatil yapmak yorucu. Biraz efor sarfetmek lazım. Her bireyin mutlu olması için bazı fedakarlıklarda bulunmak gerek. Nasıl bebek doğduğunda evin bir odasını işgal ediyorsa ve bazen çalışma odanızdan vazgeçmeniz gerekiyorsa, herkesin tatilde eğlenmesi ve dinlenmesi için de biraz çaba gerekiyor.

Benim Alaz ile bu kadar çok yolculuk yapmama şaşıran bir arkadaşım; 'Çocukla seyahatin evde olmaktan farkı yok, hatta daha kötü. Çünkü ihtiyacım olan hiçbir şey de yanımda yok' demişti.

Doğruyu söyleyecek kadar açıksözlüydü. Çocukla yolculuk kolay birşey değil. Bazen eve daha yorgun dönüyorsun ve üstelik küçük bir tepe oluşturacak kadar da kirli çamaşır yıkanmayı bekliyor oluyor. Fakat... O küçük yüzlerde, parlayan bir çift gözde yeni gördükleri yerleri, duydukları sesleri, hatta tatları keşfetmiş olmanın heyecanı genellikle herşeye değiyor.

Assos

Instagram hesabımı takip ediyorsanız, gittiğimiz yerleri de görüp biliyorsunuz. Ailecek tatil egzotik yerlere gitmek demek değil, pahalı olmasına gerek yok ya da kıtalar aşırı olmasına. Kapının az dışında bile görecek çok şey var.

Son bir nokta, eminim gün gelecek ve biz plajda karı koca başbaşa otururken kumdan kale yapmayı ve dondurma yemek için bahane aramayı özleyeceğiz...